خوشا سری که با تو سامان گیرد

متولد مهر!

وامانده در تبی گنگ، ناگه به من رسیدی
من خود شکسته از خود، در فصل ناامیدی
در برکه دو چشمت، نه گریه و نه خنده، گم کرده راه شب را، سرگشته چون پرنده
من ره به خلوت عشق، هرگز نبرده بودم، پیدا نمی شدی تو، شاید که مرده بودم
پیدا نمی شدی تو، شاید که مرده بودم

در خلوت سرایم، یکباره پر کشیدی، آنگاه ای پرنده، بار دگر پریدی....

جزئیات

سلام ،

• بزودی این وبلاگ فعالیت خودرا آغاز خواهد کرد .
• این وبلاگ برای معرفی هرچه بهتر و بیشتر این دختر پاک  ایجاد شده است و گرداننده ی آن نسبتی با خانواده ی این بزرگوار ندارد.
• جزئیات فعالیت ها و تصاویر بر روی وبلاگ قرار خواهد گرفت.
• بزودی برخی از طرح ها معرفی و منتشر خواهند شد.